نیاز
FTEP، که پروژه تعلیم و تربیه معلمان زن است، هدف آن در قریه ها افزایش دسترسی دختران به مکتب است. با آموزش زنان جوان از قریه ها به حیث معلمان با کیفیت، ما توانستیم دسترسی به آموزش در مناطق دور افتاده را افزایش دهیم.
در جریان یک دهه گذشته تا حال، در افغانستان حضور دختران در مکاتب، بهبود یافته است. با این حال، طبق یک مقاله تحقیقاتی مشترک که در سال 2011 منتشر شده بود ( شما در اینجا می توانید بخوانید)، هنوز هم برای دختران و زنان جوان در افغانستان مشکلات متعددی برای دست یافتن به تحصیلات وجود دارد. در حالی که این یک مسئله پیچیده است، یکی از دلایل این بود که “تعداد معلمان زن برای پاسخگویی به تقاضا کافی نیست”. در حقیقت، مقاله در ادامه می گوید که “به تعداد یک چهارم (26.4 درصد) از افراد مصاحبه شده، کمبود معلمین زن را به عنوان یک مانع عمده برای دسترسی دختران به تحصیل، گفته اند. بیش از دو سوم آنها (4/68 درصد) گزارش دادند که در مکتب آنها معلم کافی نیست. بیش از نیمی از این افراد (54.6٪) اظهار داشتند که فقط معلمان زن نیاز دارند. ”
به دلیل کمبود معلمان زن، بسیاری از دختران جوان از مکتب محروم می شوند. این تعداد به ویژه هنگامی افزایش می یابد که دختران جوان به صنف های بالاتر می روند. پس منطقی خواهد بود که “افزایش شمار مکاتب دخترانه و مناسب برای دختران، و افزایش تعداد و کیفیت معلمان زن به خصوص در قریه ها یا مناطق دور افتاده” توصیه شود.
این مسائل دقیقا همان مشکلاتی است که پروژه تعلیم و تربیه معلمان زن ما امیدوار است حل کند.
چگونه کار می کند: سال های 1 و 2
پروژه آموزش معلمان زن در یک دوره پنج ساله انجام می شود. در طول این دوره، ما برای زنان در قریه جات آموزش می دهیم تا بتوانند معلمان قریه های خود شوند.
بهترین بخش سال اول اینست که، قبل از شروع کردن پلان گذاری رسمی، تیم FTEP ما برای ارزیابی قریه ها و برای شناسایی نیازهای آنها وقت می گذارد. سپس تیم ما از این قریه ها فارغین صنوف ۱۲ را انتخاب کرده از آنها امتحان میگیرند. این فرآیند یک تلاش مشترک است که با مشوره وزارت معارف انجام می شود. وزارت معارف اشخاصی که نیاز به آموزش دارند و موقعیت های که در ان نیاز بالاتر باشد را برای ما پیشنهاد می کند. تیم ما همچنان با قریه ها کار می کند؛ پس از اینکه تیم ما از وزارت معارف پیشنهادات دریافت کرد، برای بحث در مورد این پروژه به قریه ها می روند تا با اعضای جامعه ملاقات کنند. این اعضای جوامع عبارتند از بزرگان قریه، مدیر مکتب و قریه دار. تیم ما همچنین با خانواده های دختران همکاری می کنند؛ ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که خانواده ها با طرح پروژه خوشحال هستند و به دخترانشان برای شرکت در آموزش های ما اجازه دهند.
این زنان جوان برای مدت دو سال هم از ترینران دولتی و هم از ترینران خود ما یاد می گیرند. علاوه بر یادگیری برنامه درسی منظم برای معلمان، دانش آموزان ما موضوعات اساسی در مورد مضامین کلیدی مکتب هم می آموزند. این موضوعات عبارتند از انگلیسی، مهارت های کمپیوتری، دری، بیولوژی، فیزیک، کیمیا، و همچنان روش های آموزشی و میتودولوژی. در جریان همین کورس های کمکی ترینران معلم ما به آنها روش متداول یادگیری را آموزش می دهند که در صنف های پیداگوژی آموزش داده می شود. به این ترتیب، دانش آموزان ما می توانند برای اولین بار روش متداول یادگیری را عملا استفاده کنند و نحوه استفاده از آن را در برنامه درسی بیاموزند.
هنگامی که دو سال آموزش رسمی خود را به پایان رساندند، این زنان کاملا آماده اند و می توانند به قریه های خود بازگردند و به تدریس شروع کنند. با همکاری وزارت معارف و قریه ها، ما می توانیم اطمینان حاصل کنیم که فارغ التحصیلان پروژه ما تلاش می کنند تا پس از گذراندن دوره ابتدایی دوره های دو ساله خود را تکمیل کنند و بتوانند در قریه های خود مقام رسمی معلم دولتی را بدست آورند.
چگونه کار می کند: سال های 3 و 4
با این وجود، پروژه ما در اینجا ختم نمیشود. ما می دانیم که یادگیری در صنف به حیث یک شاگرد کاملا متفاوت از یادگیری عملی است که معلم در یک صنف درسی می باشد. به همین دلیل ما برای دو سال آینده به نظارت ماهانه شاگردان ادامه می دهیم. مااین کار را با ارزیابی تدریس آنها بر اساس روش متداول یادگیری با معیارهای مبتنی بر رویکرد متدولوژیک، انجام می دهیم. سپس ما با هر معلم ملاقات می کنیم و در مورد نقاط قوت شان صحبت می کنیم. ما همچنین انتقاد سازنده در زمینه هایی را که می توان آنها را بهبود بخشیم، ارائه می دهیم و اهداف آنها را تعیین می کنیم. این فرآیند مستمر تضمین می کند که معلمان ما در صنف درسی رشد می کنند؛ استاد شدن در مکاتب به این آموزگاران اجازه می دهد تا آنها در حین آموزش حرفه ای خود تدریس هم کنند.
بنابراین، آیا این آموزش اضافی و پیگیری کدام تفاوت را ایجاد می کند؟ نتایجی که تاکنون شاهد آن بوده ایم تأثیر قابل توجهی داشته است. در سرتاسر قریه ی که فارغ التحصیلان FTEP ما اکنون آموزش می دهند، در پایان یک دوره (5 ساله) پروژه ما 40 درصد افزایش حضور دختران را شاهد بوده.
معلمان ما نیز از روش های تدریس و یادگیری استقاده میکنند که از تحصیلات سنتی افغانستان بسیار متفاوت است. مکاتب سنتی افغانستان بر حفظ و میخانیک و اینکه معلم دانش را به شاگرد منتقل میکند تمرکز دارد. در این روش، دانش آموزان فاقد دانش شناخته می شوند. به این ترتیب، به جای اینکه کسی در یادگیری با آنها کمک کند آنها ظروف خالی به حساب می آیند که باید آنها را پر کنند. در مقابل، ما برای معلمان خود روش های آموزشی مشارکتی، شاگرد محور تدریس میکنیم. این بدان معنی است که دانش آموزان به طور فعال در آموزش خودشان مشغول هستند. با این تعامل، پتانسیل برای تغییر آینده آموزشی افغانستان وجود دارد.
تغییر طولانی مدت
ما می دانیم که مشکلات به این بزرگی راه حل کوتاه مدت ندارند. به همین دلیل است که پروژه ما با تحت پوشش قرار دادن تعداد کمی از معلمان زن در طول یک دوره پنج ساله، کار عمیق و اساسی انجام دهند. FTEP قصد دارد توانایی نظام آموزشی افغانستان را تقویت کند؛ به جای حفظ و میخانیک، به این معلمان روش های مثبت و جذاب ارائه می شوند. ما می خواهیم فرزندان خود را به سوی انکشاف مهارت های تفکر انتقادی و تعلیم و تربیه بکشانیم. با تمرکز عمیق بر تعداد انگشت شماری از معلمان زن، ما اطمینان داریم که این امر منجر به اثرات گسترده ای خواهد شد. معلمان ما راه های جدیدی را برای تفکر و یادگیری دانش آموزان خود در قریه های خود به منظور ایجاد تغییرات طولانی مدت معرفی خواهند کرد.
همانطور که هر دو معلم و دانش آموزان به متفکران انتقادی و حل کننده مشكلات تبدیل می شوند، این امر به تمام جا معه شان تاثیر می گذارد. فقط گفتن اینکه معلمان از کدام روش استفاده کنند کافی نیست، مردم همان گونه تدریس مینمایند که برایشان تدریس شده باشد. اگر ما شاگردان خود را فقط با یک آموزش کوتاه آماده کنیم، احتمالا به سبکهای هنجاری تدریس بازگردانده می شوند. با این حال، با در نظر گرفتن یک رویکرد طولانی مدت و اجازه دادن به شاگردان تا در طول دو سال تدریس خوب را تجربه کنند، ما می توانیم اطمینان حاصل کنیم که آنها نه تنها از این تکنیک ها استفاده می کنند، بلکه آنها را به کسانی که در اطراف شان هستند منتقل می کنند.
FTEP هنوز یک پروژه نسبتا جدید است، جدیدا دوره دوم کار خود را شروع میکنند. در طی مرحله اول این پروژه، 15 جوان را آموزش دادیم. 13 زن در حال حاضر در مکاتب دولتی تدریس میکنند. اکنون در دوره دوم ما 45 زن را آموزش می دهیم. ما بی صبرانه منتظر نتایج پیشرفت های آموزشی هستیم!
کار ما در تعلیم برایتان جالب است؟ برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.