در جریان سال 2008، ما 200 شاگرد زن داشتیم که توانستند خواندن و نوشتن را در هشت صنف 25 نفری یاد بگیرند.
این صنف های سوادآموزی برای زنانی است که هرگز به مکتب نرفته اند و زندگی محدودی در وضعیت فامیل گسترده دارند. فرهنگ این زنان را ملزم می کند تا هرگز از ساحه نزدیک خانه هایشان دورتر نروند و به این علت، این صنف های سوادآموزی شاید تنها فرصت تعامل اجتماعی این زنان در خارج از خانه هایشان باشد.
در این صنف ها، این زنان با زنانی ملاقات می کنند که چند سرک دورتر از آنها زندگی می کنند، اما هرگز در غیر این صورت همدیگر را نخواهند دید. آنها درباره تلاش هایشان برای کسب پول، تبادل نظریات، پرسیدن سوالات و تحصیل دانش بیشتر در مورد مهارت های تجاری صحبت می کنند. سوادآموزی نه تنها توانایی خواندن و نوشتن را به این زنان می دهد، بلکه به آنها عزت نفس می دهد تا در جامعه تعامل داشته باشند، درک آنها را از جهان پیرامون شان توسعه می دهد و آنها را قادر می کند تا فرصت های جدیدی را با اتکا به نفس جستجو کنند.