“وقتی که استاد به سمت من می آمد دست های من میلرزید. من خیلی ترسیده بودم،” انیسه، دختر که 19 سال سن دارد میگویید*.
“اعتماد به نفس من بسیار زیاد پایین بود.”
انیسه با شور و شوق صحبت میکند، چشم های او در هنگام صحبت کردن راجع به احساس خوشحالی اش در مورد آوردن شیوه های جدید تدریسی به مکتب قریه خود میدرخشد. باور اینکه روزی اعتماد به نفس این دختر جوان بسیار پایین بوده است مشکل است، وی حتی اباور نداشت که میتواند کارهای خانگی خود را انجام دهد. برای رهایی از شکنجه استادان خود از رفتن به مکتب امتناع میکرد.
فقط دو سال بعد، انیسه با 45 زن دیگر در نیمه راه تحصیل در پروژه آموزش معلمین اناث (FTEP) موسسه هیئت معاونت بین المللی قرار دارد. او و همصنفان اش وقت شان را برای اشتراک در پوهنتون تربیه معلم محل – جای که آنها کوشش میکند تا به معلمین رسمی تبدیل شوند و صنوف FTEP – جای که ما کوشش مکنیم تا سطح دانش شان را در بخش دری، انگلیسی، ریاضی، و کامپیوتر ارتقا داده و همچنان شیوه های مختلف تدریسی را بری شان آموزش دهیم، تقسیم نموده اند.
“دختران در آغاز دانش کافی نداشتند”، معصومه، یکی از اساتید در پروژ آموزش معلمین اناث میگوید. “معلمین در اکثر از قریه ها پیشروی صنف ایستاد میشوند و درس را تشریح میدهند، و شاگردان چیزی را که استاد میگوید باید یاد بگیرند.”
“دختران در آغاز دانش کافی نداشتند”، معصومه، یکی از اساتید در پروژ آموزش معلمین اناث میگوید. “معلمین در اکثر از قریه ها پیشروی صنف ایستاد میشوند و درس را تشریح میدهند، و شاگردان چیزی را که استاد میگوید باید یاد بگیرند.”
“تمرکز ما در FTEP بر چگونگی رسیدن به شاگردان است، و اینکه باید چگونه با آنها در قسمت دانستن درس کمک کنیم – برای این منظور فعالیت های زیادی را انجام میدهیم.”
در اکثر از قریه های افغانستان دختران زمانی که به سن جوانی میرسند از رفتن به مکتب باز داشته میشوند. نبود معلمین اناث در این جوامع به معنی اینست که دختران در خانواده های بیشتر محافظه کار بدلیل نداشتن اجازه خانوادگی درس خواندن تحت نظر استاد مرد فرصت تعلیم و تحصیل را از دست میدهند. از طریق آموزش دختران این قریه جات که تا روزی معلمین ورزیده شوند، ما کوشش میکنیم که از رفتن دختران بیشتر به مکتب و بهبود کیفیت آموزش که آنها دریافت میکنند، مطمئن شویم.
این تنها رفتن و درس دادن و پول گرفتن نیست” انیسه که تمام نشانه های موفقیت پروژه را نشان میدهد، میگوید.”این توانایی است که ببینیم چی زمانی یک شاگرد درست درس نمی خواند – و باید با آنها صحبت کنیم و تشویق شان کنیم. این برای ترقی و انکشاف قریه و اجتماع است.”
در کنار فن آموزش – که شامل موارد نظری و عملی میگردد – اساتید FTEP موسسه IAM کوشش میکنند تا شیوه درست تدریسی را در دروس شان شکل دهند. آنها از شاگردان خود سوالاتی متنوع را میپرسند و آنها را تشویق به صحبت کردن میکنند.. به عوض اکتفا به خواندن متون کتاب، آنها فعالیت های متفاوت را در صنف انجام میدهند. و شاگردان خود را هسته اصلی صنف شان میسازند.
این شیوه آموختن و تدریس تجربه انیسه را در قسمت آموزش متحول ساخت. “در حقیقت مکتب را خوش نداشتم و مکتب برای من مهم نبود،” او میگوید. “و بعداً به اینجا آمدم و علاقه من به مکتب بسیار زیاد شد. من بسیار زیاد هیجانی هستم که به قریه خود برگردم. من فکر میکنم که مکتب قریه خود را توسعه داده میتوانم.”
انیسه و همصنفان او از 18 قریه متفاوت به FTEP آمده اند. به مجردی که این برنامه را به اتمام برسانند، آنها امید دارند که به قریه های شان به عنوان معلمین ورزیده برگردند و آموزش با کیفیت را به دختران، پسران، و زنان که بدلیل عدم وجود معلمین اناث در قریه های شان از تعلیم باز مانده بودند برسانند.
“من فکر میکنم که اعتماد به نقس اکثراز دختر خانم ها بسیار پایین است، قسمی که قبلاً از من بود،” انیسه میگوید. “بنابراین من واقعاً میخواهم به آنها نشان دهم که از توانایی و مهارت های فروانی برخوردار هستند. و میخواهم والدین را تشویق کنم – نتنها در قریه خود نه بلکه در تمام مکاتب چهار اطراف و برای شان بگویم که خواب دخترهای شان را دفن نکنند. بلکه با آنها کمک کنند تا از طریق آموزش به خواب های شان برسند.”
ما بی صبرانه منتظر هستیم که ببینیم انیسه و 44 شاگرد دیگر FTEP بعد از تکمیل آموزش های شان کدام تاثیرات را در قریه های خود به ارمغان خواهد آورد – آوردن آموزش بهتر و فرصت های بیشتر به همه خاصتاْ برای دختران.
اسامی افراد تغییر داده شده اند*
آیا میخواهید راجع به فعالیت های ما در عرصه آموزش بیشتر بدانید؟ همین حالا از بخش آموزشی ما دیدن نمائید.