یک مطالعه عمیق
این نوشته فقط برای مقاصد زمانی «تاریخی» موجود است و مربوط به سال‌های گذشته می‌باشد.
بخش‌ها: انکشاف، چهارم جولای سال ۲۰۱۲
دانیلا بییر و سایمون بیک، دو تن از اعضای پیشین موسسه هیئت معاونت بین المللی، پس از یک پژوهش مواد آموزشی غنی درباره زبان محلی اقلیت مردمی در ولایت شمالی بدخشان، در ولسوالی منجان، چاپ کردند.
دانیلا و بییر در نشر مواد آموزشی «ارزیابی زبان شناسی زبان منجی در افغانستان» ادعا کرده‌اند که نظر به تحقیق آنان در ولسوالی منجان در شمال افغانستان، اگر زبان محلی انکشاف داده شود می‌تواند نقش بس بزرگ در باسواد شدن مردم بازی کند. ولی زبان منجی تنها در خانه و محیط همان منطقه استفاده می‌شود و هیچ‌گونه مواد آموزشی گفتاری و یا نوشتاری از این زبان وجود ندارد. در مکتب شاگردان این منطقه به زبان دری، یکی از دو زبان رسمی کشور، آموزش می‌بینند. ولی در امورات دیگر زنان و دختران مجبور نیستند که از بان دری استفاده کنند. آنان از زبان دری تنها در زمان ملاقات‌ها، مسافرت‌ها و یا در محیط کسب و کار استفاده می‌کنند.
دانیلا و بییر در پژوهش شان به تحقیق سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل «یونسکو» مراجعه کردند که در آن چنین آمده است: «برای یادگیری زبان دوم، یاد داشتن زبان مادری به صورت اساسی، یک نیاز است.» بنابراین، دانیلا و بییر پیشنهاد کردند که اگر مواد آموزشی صنوف ابتدائی و مواد آموزشی برای آموزش بزرگسالان، در ولسوالی منجان به زبان منجی تهیه شود، نقش بهتری در رشد سواد این مردم بازی خواهد کرد. این کار در درازمدت می‌تواند سطح دانش مردم ولسوالی منجان و همچنان توانایی آنان را در یادگیری زبان دری بالا برد.
برای خواندن این پژوهش و یا دانلود آن کلیک کنید.
دانیلا بییر به همراه نه تن دیگر از اعضای یک کمپ چشم موسسه هیئت معاونت بین المللی در ماه اگست سال ۲۰۱۰ در ولایت بدخشان کشته شدند.
سایمون بیک در حال حاضر در موسسه آپ مرسی در پروژه انکشاف اجتماعی و صحت واخان کار می‌کند. سایمون بیک همچنان یک پژوهش دیگری را زیر نام «تاثیردسترسی به موثریت یا زنده بودن زبان» نشر کرده است. این پژوهش بیشتر روی زبان‌های محلی اشکاشمی و سنگلیچی، می‌چرخد. برای خواند این پژوهش که توسط دانشگاه دورتموت به نشر رسیده، این‌جا کلیک کنید