“حالا من میتوانم با روسای جمهور آینده افغانستان کمک کنم.” این گفته های عبدالشکور، کارمند موسسه هیئت معاونت بین المللی (IAM) است که هرگز تصور نمی کرد روزی یک عینک سازی حرفوی خواهد شد و از این طریق به مردم افغانستان خدمت خواهد کرد.
عبدالشکور در شفاخانه چشم نور مزار کار میکند، شفاخانه چشم نور مزار مربوط به موسسه IAM است این شفاخانه نتنها بر ارائه خدمات باکیفیت به مردم افغانستان تمرکز میکند بلکه به کارمندان و خانواده های شان نیز توجه نموده و به آنها اهمیت قایل میشود. تمام کارمندان ما بسیار زیاد زحمت میکشند تا به مردم افغانستان خدمت کنند، و زمانیکه ما راجع به تغییرات گسترده در زنده گی مردم از طریق فعالیت های IAM آگاه میشویم، بسیار زیاد افتخار میکنیم.
این داستان زنده گی عبدالشکور است.
عبدالشکور سفر خود را با IAM در سال ۲۰۰۶ به عنوان یک نگهبان آغاز کرد. قبل از آغاز کار با IAM عبدالشکور روی جاده های شهر مزار سبزیجات میفروخت. او کوشش میکرد تا از این طریق به خانواده خود کمک کند اما احساس میکرد که روزها و شب ها بدون هیج نوع دست آوردی بزرگی در حال سپری شدن هستند. عبدالشکور میگوید، “باوجود اینکه کوشش میکردم تا اسباب رفاه خانواده را فراهم کنم، اما در تمام روز من فقط ۱۰۰ افغانی عاید داشتم.” وضعیت هر روز بدتر میشد تا اینکه او از طرف IAM پیشنهاد کاری دریافت کرد. عبدالشکور تصور نمی کرد که با قبول کردن این وظیفه زنده گی اش چقدر دستخوش تغییرات خواهد گردید.
صداقت، زحمتکشی و شفافیت در کار عبدالشکور به وضوح دیده میشد، همه معتقد بودند که عبدالشکور کار خود را به عنوان یک نگهبان به وجه احسن انجام میدهد. بعد از شش سال، در سال ۲۰۱۳ او به شفاخانه چشم نور مزار تبدیل شد. قبل از اینکه به عنوان صفاکار به کار خود شروع کند او در آنجا برای چهار سال دیگر نیز به عنوان نگهبان به کار خود ادامه داد. در این جریان، رئیس شفاخانه چشم نور متوجه تعهد کاری و زحمت کشی عبدالشکور شد و نظر او را در مورد اینکه اگر میل داشته باشد یک عینک ساز حرفوی شود چیست.
“من شوکه شدم و نمی توانستم درست صحبت کنم،” عبدالله میگوید، “اما با صدای لرزان توانستم با گفتن بلی جواب بدهم.” زمانیکه عبدالله داستان را به خانواده خود گفت هیچ کسی باور نمی کرد! او کار خود را در بخش عینک سازی شفاخانه شروع کرد، و بعداً جهت فراگیری آموزش های بیشتر در بخش عینک سازی به کابل فرستاده شد. وقتیکه از کابل برگشت، او به یک عینک ساز حرفوی تبدیل گردیده بود.
عبدالله بابت کار خود با شفاخانه چشم نور بسیار زیاد مفتخر است. “زمانیکه من برای یک طفل عینک میسازم، با خود فکر میکنم این عینک را برای رئیس جمهور آینده افغانستان میسازم!” عبدالله میگویید، “اگر این اطفال توان دیدن نداشته باشند پس در اینصورت حتی نمی توانند به خودشان کمک کنند، چه برسد به اینکه روزی رئیس جمهور افغانستان شوند.” احساس شدید انسانی عبدالله او را مجبور میکند تا به عنوان یک عینک ساز در شفاخانه چشم نور بسیار زیاد زحمت بکشد، بخاطر که او میداند که در آینده مردم خود نقش بزرگی را ایفا میکند. عبدالله با صدای قوی و باورمند اضافه میکند، “احساسات عمیق من برای مردم ام من را نمی گذارد که استراحت کنم. من فقط تعدادی اندکی از رخصتی های سالانه خود را استفاده کردم بخاطرکه من میخواهم که همیشه در شفاخانه حضور داشته باشم و برای مردم خود خدمت کنم.”خانواده، دوستان، اقارب، همسایه و تمام اعضای جامعه حالا به عبدالله بیشار از هر کس در جامعه احترام میکنند چون آنها میدانند که عبدالله در شفاخانه چشم نور مزار کار میکند.
شفاخانه چشم نور مزار بخشی از برنامه سازمان ملی احیایی چشم (NOOR) موسسه IAM است. ما کوشش میکنیم که از طریق NOOR به نابینایی های قابل پیشگیری در افغانستان خاتمه بخشیده و برای همه زمینه دسترسی به خدمات باکیفیت را فراهم سازیم. عبدالله یکی از صدها متخصص مراقبت از چشم است که با ما در رسیدن به این هدف کمک میکند.
IAM متعهد به بالا بردن سطح تخصصی کارمندان ما از طریق برنامه های متفاوت ظرفیت سازی و آموزشی است. ما از دیدن افراد مثل عبدالله که به سطح از درخشنده گی و انرژي کاری خود رسیده اند و برای نگهداری بینایی مردم افغانستان سعی و تلاش میکنند، شگفت زده میشویم.
*اسامی افراد تغییر داده شده اند
برای دریافت معلومات بیشتر در مورد فعالیت های مراقبت از چشم IAM اینجا را کلیک کنید!